Klar merkme im Tessin, dass nur ue und abe goht. Wennt aber moll dobe bisch, denn gohts abe und abe und abe – so zom Biispiel vo Tesserete uf Lugano abe. Schier endlos. Aber schöö, vorallem schöö, de Reihe nooh.
Vo Lamone zom Origliosee ue gits e schmal, teeret und sehr steils Strössli. D’Müeh lohnt sich aber, au wells mit Strom nid ganz so schlimm is. In Origlio häts en Dom. En Dom isch, wenn moll an vo de Teppichetage usem Klerus doo gsi isch – oder so. Vor dem Dom hemmer ufeme Bänkli z’Mittag ggässe.
Vo Tesserete uf Canobbio abe simmer ufem Trassee vom ehemalige Lugano-Tesserete-Bähnli gfahre. Hemmer im April scho moll gmacht, isch immer no sehr interessant. Ich waass grad nid, öb da Bähnli hüt nid sogar wür rendiere.
Z’Canobbio hends nid bloos Castagnata g’fiiret, sondern üüs grad au no iiglade, inklusiv emene Glas Vino bianco. Mille Grazie.
In Lugano hets i de Neustadt vorem Manor en Huuffe Lüüt und Ständ mit Chääs zom Chaufe gha. Überhaupt sind all Läde n’offe gsi. Am See isch denn no Aani verbii promeniert, woni gern gfilmet het, ha mi aber nid getraut.
Als Sahnehäubchen simmer denn om de Collina d’Oro haam gfahre.